W czasach PRL-u z okazji Dnia Kobiet odbywały się w całym kraju akademie, spotkania z władzami, wręczano kobietom kwiaty, odznaczenia i składano wyrazy uznania. W zakładach pracy składano im życzenia i wręczano prezenty takie jak rajstopy, mydło, kawę, które były wówczas towarem deficytowym. Wydawano specjalne publikacje dostarczające pomysłów lokalnym władzom na temat tego jak Dzień Kobiet ma być celebrowany, znajdowały się w nich wiersze, scenariusze przedstawień teatralnych, widowiska poetyckie, a nawet propozycje dań (np. na śniadanie poleca się: paszteciki w kruchym cieście bądź polędwicę z rożna nadziewaną truflami, na obiad: zupę rakową i przepiórki pieczone, a na kolację: jesiotra po polsku lub perliczki pieczone) jakie można zaserwować zebranym na takiej uroczystości, bądź przyjęciu. W wystąpieniach władz święto miało charakter fasadowy, natomiast w domu, czy wśród kolegów przybierało często formę zabawy lub też kpiny. Nawet towarzysze Jaruzelski i Gierek nie gardzili ucałowaniem spracowanych rąk kobiet.
źródło: www.mojasocjologia.pl
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz